ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਨੇ 1997 ਦੀ ਚੋਣ ਸਮੇਂ ਆਪਣੇ ਚੋਣ ਮੈਨੀਫੈਸਟੋ ਵਿਚ ਇਹ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਸੀ ਕਿ 1984 ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ 1997 ਤਕ ਹੋਏ ਝੂਠੇ ਪੁਲੀਸ ਮੁਕਾਬਲਿਆਂ ਦੀ ਸਮੁੱਚੀ ਜਾਂਚ ਕਰਾਈ ਜਾਏਗੀ। ਕਸੂਰਵਾਰ ਅਫ਼ਸਰਾਂ ਨੂੰ ਬਣਦੀਆਂ ਸਜਾਵਾਂ ਦਿੱਤੀਆਂ ਜਾਣਗੀਆਂ। ਸਰਕਾਰ ਬਣਦਿਆਂ ਹੀ ਸ੍ਰ ਬਾਦਲ ਮੁੱਕਰ ਗਿਆ। ਹੋਇਆ ਇਹ ਕਿ ਬਾਦਲ ਸਰਕਾਰ ਬਣਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜਦੋਂ ਜ਼ਿਲਿ੍ਹਆਂ ਵਿਚ ਐਸ ਐਸ ਪੀ ਨਿਯੁੱਕਤ ਕਰਨੇ ਸਨ ਤਾਂ ਸਰਦਾਰ ਟੋਹੜਾ ਨੇ ਬਾਦਲ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਲਾਂਭੇ ਕੀਤਾ ਜਾਏ। ਬਾਦਲ ਨੇ ਟੋਹੜੇ ਨੂੰ ਹੀ ਲਾਂਭੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਬਾਦਲ ਦੀ ਅੰਦਰੂਨੀ ਅਵਸਥਾ ਏਦਾਂ ਦੀ ਬਣ ਗਈ ਸੀ ਕਿ ਕਿਹੜਾ ਪੰਥ? ਕੌਣ ਸ਼ਹੀਦ? ਕਿਹੜਾ ਪੰਜਾਬ? ਕਿਹੜੇ ਕਸੂਰਵਾਰ ਅਫ਼ਸਰ, ਕੌਣ ਖਾਲੜਾ, ਕੌਣ ਕਾਉਂਕੇ, ਕਿਹੜਾ ਭਾਖੜਾ ਡੈਮ, ਕਿਹੜਾ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ, ਕਿਹੜਾ ਅਨੰਦਪੁਰ ਦਾ ਮਤਾ, ਕਿਹੜੀ ਕਿਰਸਾਨੀ? ਇਹ ਸਭ ਬੀਤੇ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਹਨ ਜੀ, ਹੁਣ ਠੰਡੇ ਬਸਤੇ ਵਿਚ ਹੀ ਰਹਿਣ ਦਿਓ ਜੀ। ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਬਾਦਲ ਡੂੰਘੇ ਵਹਿਮ ਸੀ ਕਿ ਗੱਲਾਂ ਦਾ ਕੜਾਹ ਬਣਾਈ ਜਾਓ ਸਿੱਖ ਸਭ ਕੁਝ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇੰਝ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਿਵੇਂ ਮਿੱਥ ਕੇ ਸਿੱਖੀ ਸਰੋਕਾਰਾਂ ਦੀ ਤਬਾਹੀ ਮਚਾਈ ਗਈ ਹੋਵੇ। ਜਦੋਂ ਅਕਾਲ ਤੱਖਤ ਦੇ ਜੱਥੇਦਾਰ ਪ੍ਰੋ. ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸਾਰੇ ਅਕਾਲੀ ਦਲਾਂ ਨੂੰ ਏਕਤਾ ਦਾ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਤਾਂ ਬਹੁਤੇ ਅਕਾਲੀ ਨੇਤਾ ਹਾਜ਼ਰ ਹੋਏ ਸਨ। ਬਾਦਲ ਦਲ ਪੇਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਬਾਦਲ ਦਲ ਮਾਂਹ ਦੇ ਆਟੇ ਵਾਂਗ ਆਕੜਿਆ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਸਗੋਂ ਇਹਦੇ ਵਰਕਰਾਂ ਨੇ ਪ੍ਰੋ. ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦੇ ਕਮਰੇ ਨੂੰ ਠੁੱਡੇ ਮਾਰੇ ਸਨ। ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਪੋ੍ਰ. ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨੇ ਮਸਾਂ ਜਾਨ ਬਚਾਈ ਸੀ। ਫਿਰ ਇਕ ਵਾਰ ਅਕਾਲ ਤਖਤ ਦੇ ਜਥੇਦਾਰ ਭਾਈ ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨੇ ਏਕਤਾ ਕਰਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਕਿ 1999 ਦੀ ਖਾਲਸੇ ਦੀ ਸ਼ਤਾਬਦੀ ਇਕੱਠੇ ਮਨਾ ਲਓ ਪਰ ਬਾਦਲ ਦਲੀਏ ਨਹੀਂ ਮੰਨੇ। 2019 ਵਿਚ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਅਰਧ ਸ਼ਤਾਬਦੀ ਮਨਾਉਣ ਦੀ ਗੱਲ ਤੁਰੀ ਤਾਂ ਕੈਪਟਨ ਅਮਿੰਰਦਰ ਸਿੰਘ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਅਕਾਲ਼ੀ ਦਲ ਬਾਦਲ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਗਿਲੇ ਸ਼ਿਕਵੇ ਵੱਖਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਵਿਚਾਰਧਾਰਾ ਆਪੋ ਆਪਣੀ ਪਾਰਟੀ ਦੀ ਵੱਖਰੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਆਪਾਂ ਉਂਝ ਵੀ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਵਿਆਹਾਂ ਸ਼ਾਦੀਆਂ ‘ਤੇ ਤੁਰੇ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਹਾਂ, ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਕੇਸ ਵਾਪਸ ਲੈ ਲਏ ਮੈਨੂੰ ਮੌਕਾ ਮਿਲਿਆ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕੇਸ ਵਾਪਸ ਲੈ ਲਏ। ਇਹ ਗੱਲਾਂ ਤਾਂ ਚਲਦੀਆਂ ਹੀ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ ਪਰ ਅਸੀਂ ਹੈਂ ਤਾਂ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਸਿੱਖ ਆਓ ਆਪਾਂ ਰਲ਼ ਕੇ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੀ ਸ਼ਤਾਬਦੀ ਮਨਾ ਲਈਏ ਪਰ ਬਾਦਲ ਨਹੀਂ ਮੰਨਿਆ। ਕਰੋੜਾਂ ਰੁਪਇਆ ਸ਼ਾਮਿਆਨੇ ‘ਤੇ ਹੀ ਖਰਚ ਛੱਡਿਆ ਪਰ ਕੌਮੀ ਮੁੱਦਿਆਂ ਦੀ ਕੋਈ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਨਹੀਂ ਹੋਈ।