ਗੁਰਮਤਿ ਗਿਆਨ ਮਿਸ਼ਨਰੀ ਕਾਲਜ
Gurmat Gian Missionary College

ਗੁਰਬਚਨ ਸਿੰਘ ਪੰਨਵਾਂ

99155-29725

ਸਿੱਖਾਂ ਦਾ ਦੁਖਦਾਈ ਪਹਿਲੂ

ਪੜ੍ਹਾਈ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿਚ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਸੰਸਥਾ ਖੁਲ੍ਹਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਪਹਿਲ ਨਿੱਜੀ ਟਰੱਸਟ ਦੇ ਅਧੀਨ ਹੀ ਖੁਲ੍ਹਦੀ ਹੈ। ਕਈਆਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੀ ਕੁਨਬੇ ਦਾ ਟਰੱਸਟ ਬਣਾਇਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਵਿਚ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦਾ ਹੋਰ ਵਾਧਾ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੀਤਾ ਜਾਏ ਜਾਂ ਸਰਾਕਰ ਕੋਲੋਂ ਸਹਾਇਤਾ ਕਿਦਾਂ ਲਈ ਜਾਏ ਤਾਂ ਉਹ ਫਿਰ ਕਾਨੂੰਨੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਹ ਸਰਕਾਰ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਵਿਚ ਆਉਣ ਲਈ ਸਰਕਾਰ ਕੋਲੋਂ ਮਾਨਤਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਦੁਜਾ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਵੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਸਰਕਾਰ ਵਲੋਂ ਮਾਨਤਾ ਮਿਲੀ ਹੋਈ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਹੀ ਏੱਥੇ ਪੜ੍ਹਨ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਹੈ।

ਸਰਕਾਰ ਕੋਲੋਂ ਮਾਨਤਾ ਲੈਣੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਸਮਝੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਮਾਨਤਾ ਮਿਲਣ ਨਾਲ ਲੋਕ ਸਮਝਦੇ ਹਨ ਕਿ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਹੁਣ ਧੋਖਾ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਏਹੀ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸੇ ਨੇ ਦਵਾਈਆਂ ਵੇਚਣ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ਖੋਹਲਣੀ ਹੈ ਜਾਂ ਕੋਈ ਹੋਰ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਹੈ ਤਾਂ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਰਕਾਰੀ ਕਾਗ਼ਜ਼ਾਂ ਵਿਚ ਦਰਜ ਕਰਾਉਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਕਿਸੇ ਆਦਮੀ ਨੇ ਬਾਹਰਲੇ ਮੁਲਕ ਲਈ ਟਿਕਟ ਲੈਣੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਵੀ ਇਹ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇਖਦਾ ਹੈ ਕਿ ਹਵਾਈ ਜਹਾਜ਼ ਦੀਆਂ ਟਿਕਟਾਂ ਵੇਚਣ ਵਾਲਾ ਸਰਕਾਰ ਵਲੋਂ ਮਾਨਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੈ। ਏਦਾਂ ਕਹੀਏ ਕਿ ਹਰ ਫਰਮ ਤਾਂ ਹੀ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ ਜੇ ਉਹ ਸਰਕਾਰ ਵਲੋਂ ਮਾਨਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕੀ ਹੋਵੇ।

ਸਰਕਾਰੀ ਮਾਨਤਾ ਲੈਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਸ਼ਰਤਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰਨੀਆਂ ਪੈਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਕਈ ਵਾਰੀ ਸ਼ਰਤਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀਆਂ। ਸ਼ਰਤਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰਨ ਲਈ ਜਾਂ ਫਾਈਲਾਂ ਦਾ ਢਿੱਡ ਭਰਨ ਲਈ ਕਈ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਕਾਗਜ਼ ਹੇਠਾਂ ਉੱਤੇ ਕਰਨੇ ਪੈਂਦੇ ਹਨ। ਰਿਸ਼ਵਤ ਖੋਰ ਅਫ਼ਸਰ ਅਧੂਰੀਆਂ ਫਾਈਲਾਂ ਨੂੰ ਕੁਝ ਲੈ ਦੇ ਕੇ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰਕੇ ਮਾਨਤਾ ਦੇ ਦੇਂਦੇ ਹਨ। ਚੰਗੇ ਅਫਸਰ ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਦੀ ਪੂਰੀ ਘੋਖ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤੇ ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਅਸੂਲ ਨਾਲ ਸਮਝੌਤਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ। ਅਧੂਰੀਆਂ ਸ਼ਰਤਾਂ ਵਾਲੀਆਂ ਫਾਈਲਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਪਾਸ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ। ਸਰਕਾਰੀ ਮਾਨਤਾ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਕੰਪਨੀਆਂ, ਫਰਮਾਂ, ਵਿਦਿਅਕ ਅਦਾਰੇ ਅਤੇ ਹੋਰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਜੁਟ ਏਦਾਂ ਲੱਗਦੇ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਡਰਾਈਵਰ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਗੱਡੀ ਹੋਵੇ।

ਏਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਪਿਛਲੇ ਕਈ ਦਹਾਕਿਆਂ ਤੋਂ ਸਾਧਾਂ ਦੇ ਡੇਰੇ ਵੀ ਆਪਣੀ ਮਾਨਤਾ ਲਈ ਉਡੀਕ ਵਿਚ ਖੜੇ ਸਨ। ਸਾਡੇ ਦੂਰ ਅੰਦੇਸ਼ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਆਗੂਆਂ ਨੇ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪੱਲਾ ਨਹੀਂ ਫੜਾਇਆ ਸੀ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਸਮਝ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਸਿਧਾਂਤਿਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਗਲਤ ਹਨ। ਏਸੇ ਲਈ ਸਿੱਖ ਸਿਧਾਂਤ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਵਾਲੇ ਆਗੂ ਇਹਨਾਂ ਦਿਆਂ ਡੇਰਿਆਂ ‘ਤੇ ਨਹੀਂ ਗਏ ਸਨ। ਦੁਖਦਾਈ ਪਹਿਲੂ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਹੁਣ ਸਾਡੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਆਗੂਆਂ ਨੇ ਇਹਨਾਂ ਡੇਰਿਆਂ ਵਿਚ ਆਪਣੀਆਂ ਹਾਜ਼ਰੀਆਂ ਭਰ ਕੇ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮਾਨਤਾ ਦੇਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਹੈ।

ਸਰਕਾਰ ਕੋਲੋਂ ਮਾਨਤਾ ਲੈਣ ਲਈ ਸਰਕਾਰ ਦੀਆਂ ਸ਼ਰਤਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰਨੀਆਂ ਪੈਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਭਾਵ ਸਰਕਾਰ ਵਾਂਗ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਪੈਣਾ ਹੈ। ਘੱਟੋ ਜਿਸ ਦਿਨ ਮਾਨਤਾ ਦੇਣ ਦੀ ਪੜਤਾਲ ਹੋਣੀ ਹੈ ਉਸ ਦਿਨ ਤਾਂ ਉਹ ਬਿਲਕੁਲ ਇੰਜ ਹੀ ਕਰਨਗੇ ਜਿਵੇਂ ਸਰਕਾਰ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਮਾਨਤਾ ਮਿਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਫਿਰ ਉਹ ਆਪਣਾ ਹੀ ਮਾਲ ਵੇਚਦੇ ਹਨ। ਏਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਹਨਾਂ ਡੇਰੇ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਵੀ ਮਾਨਤਾ ਲੈ ਲਈ ਹੈ। ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਘੱਟਾ ਪਾਉਣ ਲਈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵੀ ਛੱਕਦੇ ਹਨ ਕਿਰਪਾਨ ਵੀ ਪਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਇੰਜ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਿਵੇਂ ਸਾਰੇ ਕਰਮ ਹੁਣ ਗੁਰਮਤਿ ਅਨੁਸਾਰ ਏਥੇ ਹੀ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ। ਧਾਰਮਿਕ ਆਗੂਆਂ ਦੀ ਹਾਜ਼ਰੀ ਉਪਰੰਤ ਕਰਮ ਕਾਂਡ ਵਿਚ ਕੋਈ ਸੁਧਾਰ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ਪੰਥ ਪ੍ਰਵਾਨਿਤ ਰਹਿਤ ਮਰਿਯਾਦਾ ਦੀ ਇਕ ਵੀ ਮਦ ਆਪਣੇ ਡੇਰੇ ਵਿਚ ਲਾਗੂ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ। ਜਦੋਂ ਧਾਰਮਿਕ ਆਗੂ ਇਹਨਾਂ ਡੇਰਿਆਂ ਦੀ ਹਾਜ਼ਰੀ ਭਰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਆਮ ਲੋਕ ਇਹੀ ਸਮਝਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਇਹ ਡੇਰੇ ਵੀ ਪੰਥਕ ਹੀ ਹਨ। ਉਚੇਚੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਆਗੂਆਂ ਦੀ ਹਾਜ਼ਰੀ ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਗੈਰ-ਕੁਦਰਤੀ ਕੰਮਾਂ ਤੇ ਇਹਨਾਂ ਵਲੋਂ ਫੈਲਾਈ ਜਾ ਰਹੀ ਮਨਮਤ ‘ਤੇ ਮੋਹਰ ਲਾਉਣਾ ਹੈ। ਇਕੋ ਮਿਸਾਲ ਹੀ ਕਾਫੀ ਹੈ ਜਦ ਪੰਥ ਪ੍ਰਵਾਨਿਤ ਰਹਿਤ ਮਰਿਯਾਦਾ ਵਿਚ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਮੜੀ ਵਾਲੀ ਥਾਂ ਨੂੰ ਪੱਕਿਆਂ ਕਰਕੇ ਮੜੀ ਬਣਾਉਣੀ ਮਨਮਤ ਹੈ। ਇਹਨਾਂ ਸਾਧਾਂ ਦੇ ਅਖੌਤੀ ਮਹਾਂਪੁਰਸ਼ਾਂ ਦੀਆਂ ਮੜੀਆਂ ਪੱਕੀਆਂ ਕਰਕੇ ਅੰਗੀਠਾ ਸਾਹਿਬ ਵਰਗੇ ਨਾਂ ਰੱਖ ਲਏ ਹਨ।

ਜਿਸ ਦਿਨ ਧਾਰਮਿਕ ਆਗੂਆਂ ਨੇ ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਡੇਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਚਰਨ ਪਾਉਣੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਉਸ ਦਿਨ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੰਜ ਪੇਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਸਾਰੇ ਪੰਥ ਦਾ ਦਰਦ ਇਹਨਾਂ ਨੇ ਹੀ ਚੁਕਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਪੂਛਲਾਂ ਕਦੇ ਸਿੱਧੀਆਂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀਆਂ, ਏਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਹ ਕਦੇ ਵੀ ਪੰਥਕ ਨਹੀਂ ਬਣੇ ਸਗੋਂ ਆਪਣਾ ਵੱਖਰਾ ਰਾਗ ਹੀ ਅਲਾਪਦੇ ਹਨ। ਸਿੱਖ ਸਿਧਾਂਤ ਦਾ ਦੁਖਦਾਈ ਪਹਿਲੂ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡੇ ਧਾਰਮਿਕ ਆਗੂਆਂ ਦੀ ਹਾਜ਼ਰੀ ਨੇ ਇਹਨਾਂ ਡੇਰਿਆਂ ਦੀ ਸਥਾਪਤੀ ਲਈ ਪੱਕੀ ਮੋਹਰ ਲਾ ਦਿੱਤੀ ਹੈ।

ਭਾਈ ਸੋਹਣ ਸਿੰਘ ਜੀ ਖਾਲਸਾ ਦੀ ਲਿਖਤ ਨੂੰ ਭਾਈ ਬਲਦੇਵ ਸਿੰਘ ਜੀ ਹੁਰਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਪੋਸਟ ਤੇ ਪਾਇਆ ਹੈ ਜੋ ਧਿਆਨ ਮੰਗਦੀ ਹੈ—

ਜਰੂਰੀ ਨੋਟ : ਅਗਰ ਇਸ ਲਿਖਤ ‘ਚ ਕੁਝ ਗਲਤ-ਬਿਆਨੀ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਨਾਨਕਸਰ ਨੂੰ ਮੰਨਣ ਵਾਲੇ ਭੈਣ-ਭਰਾ ਜਰੂਰ ਠੀਕ ਕਰ ਦੇਣ !! ਭਾਸ਼ਾ ਸਭਿਅਕ ਹੋਣੀ ਜਰੂਰੀ ਹੈ। ਪੋਸਟ ਨੂੰ ਪੜਕੇ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰ ਦੇਣ ਜੀ ਸਿੱਖੀ ਦੀ ਤਬਾਹੀ ਵਾਸਤੇ ਜੋ ਸੈਂਕੜੇ (300) ਦੇ ਕਰੀਬ ਅਖੌਤੀ ਸੰਤ ਸਟਾਰ ਗਰੁਪ ਨੇ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਹਨ ਅਤੇ ਵਾਰੀ ਵਾਰੀ ਇਹਨਾਂ ਹਥਿਆਰਾਂ ਨੂੰ ਸਟਾਰ ਗਰੁਪ ਵਰਤ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇਹ ਨਾਨਕਸਰੀਆਂ ਦਾ ਝੁੰਡ ਸਭ ਤੋਂ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਹਥਿਆਰ ਹੈ ਇਹ ਨਾਨਸਰੀਏ ਕੁਝ ਹੇਠ ਲਿਖੇ ਹਥਕੰਡੇ ਵਰਤ ਕੇ ਅੱਗੇ ਵਧ ਰਹੇ ਹਨ:

1: ਇਹ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਹਿੰਦੂਮਤ ਦਾ ਹੀ ਇਕ ਫ਼ਿਰਕਾ ਮੰਨਦੇ ਹਨ ਜਦ ਕਿ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਦਾ ਫੁਰਮਾਣ ਹੈ “ਨ ਹਮ ਹਿੰਦੂ ਨ ਮੁਸਲਮਾਨ॥”

2: ਇਹ ਦਿਖਾਵੇ ਮਾਤਰ ਗੁਰਬਾਣੀ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹਨ। ਗੁਰਮਤਿ ਸਿੱਖਿਆ ਨੂੰ ਇਹਨਾਂ ਕਦੇ ਨੇੜੇ ਨਹੀਂ ਆਉਣ ਦਿੱਤਾ। ਗੁਰਬਾਣੀ, ਕਰਮਕਾਂਡਾਂ ਦਾ ਭਰਪੂਰ ਖੰਡਨ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਬਾਹਮਣ ਵਾਂਗੂੰ ਪੱਕੇ ਕਰਮਕਾਂਡੀ ਹਨ। ਗੁਰਬਾਣੀ ਸੱਚ ਦੇ ਮਾਰਗ ‘ਤੇ ਚੱਲਣ ਦਾ ਉਪਦੇਸ਼ ਕਰਦੀ ਹੈ ਪਰ ਇਹ ਗਿਣਤੀਆਂ ਕਰਨ ਤੇ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਹਨ, 10 ਪਾਠ, 20 ਪਾਠ, ਮਾਲਾ 108 ਮੂਲਮੰਤਰ ਦੀਆਂ, ਇਹ ਰਾਮ ਰਾਮ ਦੇ ਜਾਪ ਵੀ ਕਰਦੇ ਕਰਵਾਉਂਦੇ ਹਨ।

3: ਸਿੱਖਾਂ ਦਾ ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ ਅਜੂਨੀ ਹੈ ਪਰ ਇਹ ਹਿੰਦੂਮਤ ਦੇ ਅਵਤਾਰਵਾਦ ਨੂੰ ਸਿੱਖੀ ਵਿਚ ਵਾੜ ਰਹੇ ਹਨ। ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਇਹ ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਦਾ ਅਵਤਾਰ ਮੰਨਦੇ ਹਨ, ਬਾਬਾ ਨੰਦ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦਾ ਅਵਤਾਰ ਮੰਨਦੇ ਹਨ।

4: ਇਹ “ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ” ਦੀ ਪੂਜਾ ਇਕ ਮੂਰਤੀ ਵਾਂਗ ਹੀ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਨਾਨਕਸਰੀਏ, ਗੁਰੂ ਦੇ ਹੁਕਮ ਸੁਨੇਹੇ ਉਪਰ ਕੋਈ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ।

5: ਇਹਨਾਂ ਨੇ ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿਚ ਮਿਲਾਵਟ ਕਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਹੈ। ਇਹ ਕੰਮ ਇਹ ਬੜੇ ਯੋਜਨਾਬੱਧ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਪਹਿਲੇ ਪੜਾਅ ਵਿਚ ਇਹਨਾਂ ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿਚ ਸਤਿਨਾਮ ਵਾਹਿਗੁਰੂ, ਛਪੇ ਗੁਟਕਿਆਂ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਦੂਸਰੇ ਪੜਾਅ ਤਹਿਤ ਇਹਨਾਂ ਗੁਰਬਾਣੀ ਦੇ ਗੁਟਕਿਆਂ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿਚ ਮਨਘੜ੍ਹਤ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦਿੱਤੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬਾਂ ਦੀ ਤੋਹੀਨ ਵੀ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬਾਂ ਨੂੰ ਕੋਹੜ ਹੋਇਆ ਵੀ ਇਹਨਾਂ ਨੇ ਕਹਾਣੀਆਂ ਵਿਚ ਲਿਖਿਆ ਹੈ।

6: ਇਹ ਅਰਦਾਸ ਉਪਰੰਤ ਗੁਰੂ ਮਾਨਿਓ ਗ੍ਰੰਥ ਦੋਹਰਾ ਨਹੀਂ ਪੜ੍ਹਦੇ

7: ਇਹ ਹਿੰਦੂਆਂ ਵਾਂਗ ਭੇਖੀ ਹਨ ਚਿੱਟੇ ਭੇਖ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ।

8: ਆਪਣੇ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਨੂੰ ਠਾਠ (ਐਸ਼ ਕਰਨ ਦਾ ਥਾਂ) ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ।

9: ਸਿੱਖੀ ਵਿਚ ਗ੍ਰਹਿਸਤ ਧਰਮ ਪ੍ਰਧਾਨ ਹੈ ਪਰ ਇਹ ਬਿਹੰਗਮ ਬਣੇ ਫਿਰਦੇ ਹਨ।

10: ਇਹ ਨਿਸ਼ਾਨ ਸਾਹਿਬ ਵੀ ਨਹੀਂ ਝੁਲਾਉਂਦੇ।

11: ਇਹ ਗੋਲਕ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦੇ ਪਰ ਅੰਦਰ ਖਾਤੇ ਸਭ ਕੁਝ ਹੜੱਪ ਲੈਂਦੇ ਹਨ।

12: ਲੰਗਰ ਨਹੀਂ ਪਕਾਉਂਦੇ। ਲੰਗਰ ਪ੍ਰਥਾ ਦੇ ਵਿਰੋਧੀ ਹਨ।

13: ਕੜਾਹ ਪ੍ਰਸ਼ਾਦਿ ਦੀ ਥਾਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਿਸ਼ਰੀ ਪ੍ਰਸ਼ਾਦਿ ਨੂੰ ਪਹਿਲ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਸ਼ਰਧਾਲੂ ਮਿਸ਼ਰੀ
ਚੜਾਉਂਦੇ ਹਨ ਉਹੀ ਮਿਸ਼ਰੀ ਫਿਰ ਦੁਕਾਨਾਂ ਤੇ ਵੇਚ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।

14: ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਬਾਰੇ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਪੰਜਾਂ ਪਿਆਰਿਆਂ ਤੋ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਹੀਂ ਸੀ ਛਕਿਆ, ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵਿਚੋਂ ਖੰਡਾ ਕੱਢ ਕੇ ਬੂੰਦਾਂ ਹੱਥ ‘ਤੇ ਪਾਈਆਂ। ਸੱਜਾ ਹੱਥ ਗੁਰੂ ਅਤੇ ਖੱਬਾ ਹੱਥ ਚੇਲਾ ਬਣਾਇਆ। ਇਹ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਛਕਣ ਦਾ ਦਿਖਾਵਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਜਨੇਊ ਵਰਗੀ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ।

15: ਇਹ ਵਾਰਾਂ-ਕਵਾਰਾਂ, ਸ਼ੁਭ-ਅਸ਼ੁਭ, ਲਗਨ-ਮਹੂਰਤਾਂ ‘ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਰੱਖਦੇ ਹਨ।

16: ਸਰਕਾਰ ਵੀ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਲਿਆਉਣ ‘ਤੇ ਲੱਗੀ ਹੋਈ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਸਰਕਾਰੀ ਥਾਵਾਂ ‘ਤੇ ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਗੁਰਦੁਆਰੇ (ਠਾਠ) ਬਣ ਰਹੇ ਹਨ।

17: ਟੀ: ਵੀ: ਚੈਨਲਾਂ ‘ਤੇ ਇਹਨਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ।

18: ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਰਾਗੀ ਜੋ ਕੀਰਤਨ ਕਰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਬਾਬਾ ਨੰਦ ਸਿੰਘ ਦੀ ਹੀ ਉਸਤਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਹਰਬੰਸ ਸਿੰਘ ਜਗਾਧਰੀ, ਚਮਨ ਲਾਲ ਅਤੇ ਹੋਰ ਵੀ ਰਾਗੀ ਸਟਾਰ ਗਰੁਪ ਨੇ ਕਮਿਸ਼ਨ ਕਰ ਲਏ ਹਨ। ਬਾਬਾ ਨੰਦ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਪਾਪੂਲਰ ਕਰਨ ਬਦਲੇ ਕਈ ਸਹੂਲਤਾਂ ਦਿੱਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਸ਼ੇਅਰ ਜਰੂਰ ਕਰੋ ਜੀ।

ਖਾਲਸਾ ਪੰਥ ਦੇ ਵਿਹੜੇ ਵਿਚ ਚਹੁ-ਤਰਫੀ ਨਿਗਾਹ ਮਾਰਿਆਂ ਖਾਲਸਈ ਸਿਧਾਂਤ ਤੋਂ ਮੂੰਹ ਫੇਰੀ ਸਿੱਖ ਕਹਿਲਾਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਬਹੁ ਗਿਣਤੀ ਜਾਤ ਪਾਤ ਡੇਰੇ ਸੰਪਰਦਾਵਾਂ ਇਲਾਕਾ ਪ੍ਰਸਤੀ, ਅਮੀਰ-ਗਰੀਬ, ਸਿਆਸੀ ਧੜਿਆਂ ਦੀ ਦਲਦਲ ਖੁਦਗਰਜ਼ੀ, ਪਰਵਾਰਕ, ਲੋਭ-ਲਾਲਚ ਅਤੇ ਕੂੜੇ ਮਾਨ-ਸਨਮਾਨ ਦੀ ਭੁਖ ਹੀ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਗੁਰੂ ਸਿਧਾਂਤ ਬੇਕਦਰੇ ਹੋਏ ਪਏ ਹਨ। ਧਾਰਮਿਕ ਸਮਾਜਿਕ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਆਗੂ ਕਹਾਉਣ ਵਾਲੇ ਖੁਦ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਦਾ ਸ਼ਰੇਆਮ ਅਪਮਾਨ ਕਰਦੇ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਰਹੇ ਹਨ ਵਕਤੀ ਅਤੇ ਨਿੱਜ ਦੀ ਹੋਂਦ ਉਜਾਗਰ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਅਣਗਿਣਤ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਦਾ ਤਾਣਾ ਬਾਣਾ ਕੌਮੀ ਦੂਰ ਅੰਦੇਸ਼ੀ ਤੋਂ ਦਿਸ਼ਾ ਹੀਣ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਤੇ ਬਾਹਰੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਸ ਵਿਚ ਭਿੜਦਾ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੇ।

ਪਿੱਛਲੇ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਕੁਝ ਡੇਰਿਆਂ ਵਲੋਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪੰਥਕ ਸਾਬਤ ਕਰਨ ਲਈ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਧਾਰਮਿਕ ਆਗੂਆਂ ਦੀਆਂ ਸੇਵਾਵਾਂ ਲਈਆਂ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਸਾਡਾ ਮਤ ਹੈ ਕਿ ਜੇ ਸਾਡੇ ਧਾਰਮਿਕ ਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਲੀਡਰ ਚਾਹੁੰਣ ਤਾਂ ਇਹ ਦਰਿਆਵਾਂ ਦੇ ਮੂੰਹ ਮੋੜ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਆਗੂ ਇਹਨਾਂ ਡੇਰਿਆਂ ਵਿਚੋਂ ਮਨਮਤ ਦੂਰ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ।

ਨਾਨਕਸਰ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਸਿੱਖਾਂ ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣਿਆਂ ਡੇਰਿਆਂ ਵਿਚ ਗੁਰੂ ਗਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਹੈ ਜਦ ਕਿ ਗੁਰੂ ਗਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੀ ਇਕ ਵੀ ਗੱਲ ਮੰਨਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ ਹਨ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਦਾ ਉਪਦੇਸ਼ ਸਮਝਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹਨ। ਇਤਿਹਾਸ ਨੂੰ ਉਲਟਾ ਗੇੜਾ ਦੇ ਰਹੇ ਹਨ। ਕਰਨੀ ਇਹਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਹੈ ਸਿਰਫ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਕਰਕੇ ਇਹਨਾਂ ਨੇ ਮਾਨਤਾ ਲਈ ਹੋਈ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਸਿੱਖੀ ਨੂੰ ਮੰਨਦੇ ਹਾਂ। ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦਾ ਸਿਧਾਂਤ ਮੂਰਤੀ ਪੂਜਾ ਦਾ ਖੰਡਣ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਮੂਰਤੀ ਨੂੰ ਭੋਗ ਆਦਿ ਲਗਾੳਣ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਭਾਊ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਨੂੰ ਹੀ ਭੋਗ ਲਗਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੇ ਬਸਤਰ ਵੀ ਬੰਦ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਬਦਲਦੇ ਹਨ ਅਖੇ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨਗੇਜ ਨਾ ਦੇਖ ਲਏ।

ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦਾ ਓਟ ਆਸਰਾ ਲੈ ਕੇ ਹੁਣ ਨਵੀਂ ਘੜੁਤ ਛੱਡਦਿਆਂ ਮਰਿਆਂ ਸਾਧਾਂ ਦੀਆਂ ਫੋਟੋਆਂ ਨੂੰ ਟਰਾਲੀਆਂ ਵਿਚ ਲੱਦ ਕੇ ਨਗਰ ਕੀਰਤਨ ਕੱਢ ਰਹੇ ਹਨ। ਜਨੀ ਕਿ ਇਕ ਵਾਰ ਮਾਨਤਾ ਮਿਲ ਗਈ ਕਰਨੀ ਤਾਂ ਹੁਣ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਹੀ ਹੈ।

ਅਸੀਂ ਇਸ ਮੱਤ ਦੇ ਧਾਰਨੀ ਹਾਂ ਕਿ ਮਨੁਖਤਾ ਦੇ ਤਲ਼ ‘ਤੇ ਸਾਡਾ ਕੋਈ ਵੈਰ-ਵਿਰੋਧ ਨਹੀਂ ਹੈ ਸਾਡਾ ਵਿਰੋਧ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਗੁਰਬਾਣੀ ਦਾ ਓਟ ਆਸਰਾ ਲੈ ਕੇ ਮਨਮਤ ਦਾ ਪਰਚਾਰ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕਰਮ-ਕਾਂਡਾਂ ਵਿਚੋਂ ਸਾਨੂੰ ਗੁਰਬਾਣੀ ਬਾਹਰ ਕੱਢਦੀ ਇਹ ਡੇਰੇ ਸਾਨੂੰ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਕਰਕੇ ਮੁੜ ਉਹਨਾਂ ਕਰਮ ਕਾਂਡਾਂ ਵਿਚ ਘਸੋੜ ਰਹੀ ਹੈ।